دید و بازدید سال نو
این روز ها بازار مراسم های عید و بازدید داغ داغ هست و همه ی خانواده ها برای بازدید سال نو برنامه ریزی می کنن. بعضی از خانواده ها یه جور برنامه ریزی دارن و بعضی ها نه . برای مثال توی خانواده ی پدری ما اقوام سرزده به خونه هم میرن و گاهی هم با تماس تلفنی از اینکه میزبان خونه باشه مطمئن میشن . و توی خانواده ی مادری ما هر خانواده ای اعلام می کنه که چه وقت و چه روزی خونه هست تا بقیه برای دید و بازدید برنامه ریزی کنن .
خوب هر گروهی سنتی داره و آیینی. اما امروز چیزی به غیر از این رو میخوام بگم . چند سالی هست که یه جمله رو مکرر می شنویم «آدم ها از هم دور شدن . دیگه مثل اون موقع ها نیست . مگر یه عید بشه یا عروسی ، عزایی چیزی بشه تا همدیگه رو ببینیم ...» . عمومی ترین برداشت از این جمله همونی هست که هممون میدونیم . عوض شدن آدم ها و دوری ها و ... . اما من تصمیم دارم برداشت دیگه ای داشته باشم .
اینکه ما از هم دور شدیم ظاهر امر هست و در بعضی موارد هم صحیح هست . اما آیا چون این اتفاق اقتاده و دید و بازدید ها محدود به عید شده همین رو هم باید کنار بگذاریم . شنیده میشه بعضی ها میگن «این ارتباط نبودنش بهتره» . این یعنی پاک کردن صورت صورت مساله. یعنی چون ارتباط ها کم شده ما فاتحه ی ارتباط رو از اصل بخونیم . اما اما ، به نظرم میاد کار های بهتری میشه کرد . از جمله کارهایی که ما چند وقت هست شروع کردیم مهمونی های دوره ای با هم نسل های خودمون در خانواده هست . به این معنی که یک روز از ماه رو قرار گذاشتیم تا دور هم جمع بشیم .
هر کسی یه جور میتونه برنامه ریزی کنه .
ما در ایام گرم سال مثل اواسط بهار تا اواسط پاییز توی یکی از پارکهای شهر (هر بار در پارک های متفاوت) جمع میشیم و در فصول سرد هر ماه یه رستوران خوب و مناسب انتخاب می کنیم . این طوری روابط رو حفظ می کنیم و از حال هم با خبر میشیم . مهمونی های ماهانه بین خانوادگی و جلسات پنل بحث ماهانه بین دوستان و حتی کوه و پارک رفتن های هفتگی خانوادگی و دوستانه همه عاملی برای ارتباط هستن .داشتن یه برنامه صحیح و خوب و در عین حال بدون تکلف و ساده میتونه ارتباط ها رو حفظ کنه و شاید دیگه کسی جمله های آنچنانی رو بیان نکنه .
پدرم همیشه میگه «آدم باید هر چند روز یه بار به یکی از آشنا ها و دوستان زنگ بزنه و از حالش با خبر بشه .» به نظرم با اس ام اس و ایمیل و حتی آف لاین هم احوال پرسی و عرض ارادت کردن کلی در ارتباطات تاثیر گذار هست .
با امید به آغاز سالی پر از موفقیت و شادکامی .
عیدتون همتون مبارک .
خوب هر گروهی سنتی داره و آیینی. اما امروز چیزی به غیر از این رو میخوام بگم . چند سالی هست که یه جمله رو مکرر می شنویم «آدم ها از هم دور شدن . دیگه مثل اون موقع ها نیست . مگر یه عید بشه یا عروسی ، عزایی چیزی بشه تا همدیگه رو ببینیم ...» . عمومی ترین برداشت از این جمله همونی هست که هممون میدونیم . عوض شدن آدم ها و دوری ها و ... . اما من تصمیم دارم برداشت دیگه ای داشته باشم .
اینکه ما از هم دور شدیم ظاهر امر هست و در بعضی موارد هم صحیح هست . اما آیا چون این اتفاق اقتاده و دید و بازدید ها محدود به عید شده همین رو هم باید کنار بگذاریم . شنیده میشه بعضی ها میگن «این ارتباط نبودنش بهتره» . این یعنی پاک کردن صورت صورت مساله. یعنی چون ارتباط ها کم شده ما فاتحه ی ارتباط رو از اصل بخونیم . اما اما ، به نظرم میاد کار های بهتری میشه کرد . از جمله کارهایی که ما چند وقت هست شروع کردیم مهمونی های دوره ای با هم نسل های خودمون در خانواده هست . به این معنی که یک روز از ماه رو قرار گذاشتیم تا دور هم جمع بشیم .
هر کسی یه جور میتونه برنامه ریزی کنه .
ما در ایام گرم سال مثل اواسط بهار تا اواسط پاییز توی یکی از پارکهای شهر (هر بار در پارک های متفاوت) جمع میشیم و در فصول سرد هر ماه یه رستوران خوب و مناسب انتخاب می کنیم . این طوری روابط رو حفظ می کنیم و از حال هم با خبر میشیم . مهمونی های ماهانه بین خانوادگی و جلسات پنل بحث ماهانه بین دوستان و حتی کوه و پارک رفتن های هفتگی خانوادگی و دوستانه همه عاملی برای ارتباط هستن .داشتن یه برنامه صحیح و خوب و در عین حال بدون تکلف و ساده میتونه ارتباط ها رو حفظ کنه و شاید دیگه کسی جمله های آنچنانی رو بیان نکنه .
پدرم همیشه میگه «آدم باید هر چند روز یه بار به یکی از آشنا ها و دوستان زنگ بزنه و از حالش با خبر بشه .» به نظرم با اس ام اس و ایمیل و حتی آف لاین هم احوال پرسی و عرض ارادت کردن کلی در ارتباطات تاثیر گذار هست .
با امید به آغاز سالی پر از موفقیت و شادکامی .
عیدتون همتون مبارک .
+ نوشته شده در شنبه هشتم فروردین ۱۳۸۸ ساعت 20:33 توسط علي
|