گاهي سنگ صبور

اين روز ها دلم ميخواد يه چيزي بنويسم و توي بلاگ بگذارم اما از شما چه پنهون دست و دلم به نوشتن نميره . راستش حوصله ي كاري رو ندارم . كارها پيچيده توي هم و تموم نميشه . البته زياد نيستن ها اما نميدونم چرا تموم نميشن . از همه مهمتر اينكه دل و دماق كار كردن هم ندارم .
خوب از طرف ديگه يك ماه چيز ننوشتن توي اين بلاگ و چند ماه ننوشتن توي بلاگ هاي ديگه هم مزيد بر علت شده كه ندونم چكار كنم. سفرنامه نوشتنم نمياد .از اجتماعي نوشتن مي ترسم چوم حوصله ي مباحث سياسي ندارم . تحليل فيلم و ترانه هم ديگه زيادي ميشه .
خوب چه كار كنم ؟!؟!
البته اتفاق خوب هم زياد افتاده برام، اما حوصله ي سررفته اين حرفا حاليش نميشه .
دنبال پيشنهاد و اينا نيستم. همينجوري بيايد نظر بديد توي بلاگ، بگيد «خوب مي نويسي ،‌به بلاگ منم سر بزن» يا مثلا «جالب بود ، منتظر حضورت توي بلاگم هستم» و از اين جمله هاي كليشه اي . خسته شدم بسكه نظرات پست آخر 21 تا بود و زياد نشد . من هر 20 دقيقه يه بار نظرات بلاگم رو چك مي كنم . فكر كنيد 5 روز هست كه نظرات از 21 تا بيشتر نشده .
منتظرم . بيايد الكي نظر بديد . اما گل خالي و اينا نفرستيد . يه چيزي بگيد كه دلم شاد بشه .
در پناه خدا شاد و سربلند باشيد .