آرايش و حجاب
با اجازه دوستان يه ذره ميخوام در مورد آرايش و حجاب صحبت كنم . شايد هم سوال بپرسم .
راستش دوستان زيادي رو مي بينم كه دوست دارن با آرايش بگردن و به زيبايي خودشون اهميت زيادي ميدن . به نظرم اهميت به زيبايي و آراستگي يه امر بسيار مهم و عاقلانه هست . اينكه به ديگران اجازه بديم از زيبايي هاي خدادادي استفاده كنن به نوعي محبت به ديگران محسوب ميشه اما اون چيزي كه نمي دونم سهم همسر از اين زيبايي هست .
مطلب رو براي دو گروه باز مي كنم .
گروه اول كساني كه ازدواج نكردن . از اين دوستان چند تا سوال دارم .
- آيا با آرايش كردن و بيرون رفتن پسران و مرداني كه بهتون نزديك ميشن (نه از بعد فاصله ، از بعد صميميت) براي ارزش انساني و شخصيتيتون نزديك ميشن يا براي زيباييتون ؟ اگر جواب بعد انساني هست ،پس آرايش براي چيه ؟ اگر زيبايي هست پس اوني كه واقعا ارزشش رو داره (همون كه بهش ميگيم شخصيت و انسانيت) چي ؟
- آيا با آرايش كردن چيزي به ارزش واقعي شما اضافه ميشه ؟ اينكه يك دختر خانم رو با الفاظ زشتي مثل «عروسك» ، «داف» ، «زيد» و ... صدا كنن ارزش محسوب ميشه ؟
- آيا با آرايش نكردن چيزي از آدم كم ميشه ؟ مثلا اگر آرايش توي صورت نباشه همه به عقل و شعور و معرفت و شخصيت آدم شك ميكنن ؟ مثلا الان دخترهايي كه آرايش نمي كنن زندگيشون در انزوا و ناراحتي سپري ميشه ؟
- ميگن آدم با آرايش اعتماد به نفس پيدا مي كنه ! اعتماد به نفسي كه اگر يه آب بهش بخوره ممكنه از بين بره (به شرط واتر پروف نبودن البته) يا يه شب تا صبح توي رختخواب تبديل به نقاشي آبرنگ ميشه چه دردي از آدم دوا مي كنه ؟
- ميگه هميشه همه من رو اينطوري ديدن! راستش از خانم جباري (يكي از همكلاسي ها) ياد گرفتم آدم براي چيزهاي مهمتر از بي ارزش ها ميگذره . ايشون در زمان امتحانات تقريبا آرايش نميكردن و اونطور كه يادمه ساده ميومدن دانشگاه . بماند كه از نظر من اينطور زيباتر و مليحتر بودن اما يادگرفتم كه ميشه آرايش نكرد و به اندازه ي نصف روز نظرات صد من يه غاز برخي از اطرافيان رو در نظر نگرفت . باوركنيد يا نه افراد بدون آرايش و با آرايش در نگاه مردم رهگذر مثل ويترين هاي مغازه ها مي مونن . از نظر دوستان هم زيبايي به آرايش نيست ، به رفاقت و معرفت هست .
گروه دوم كساني كه ازدواج كردن .
- آيا مي تونيد هميشه با آرايش باشيد ؟ يعني سر سفره ي صبحانه يا شام ، بعد از يه روز سخت ، زير بارون ، يا حتي وقت خواب ؟
- آيا هميشه اين همسرتون هست كه از زيباييتون لذت ميبره ؟ يعني اين هديه ي بزرگي كه ميتونيد به همسرتون بديد (زيبايي رو عرض مي كنن) فقط مال همسرتون هست يا براي ديگران هم راه استفاده ازش رو باز كرديد ؟
- شما براي همسرتون چه فرقي با زنان بيرون داريد ؟ اون ها هم آرايش مي كنن ، شما هم مي كنيد ؟با اين تفاوت كه همسر شما زنان توي خيابون رو توي خونه بدون آرايش نمي بينه اما شما رو ميبينه .
- اگر بخواييد فرم تازه اي براي همسرتون داشته باشيد ، چه فرقي مي كنيد با زماني كه براي مهموني يا حتي گردش با دوستان آماده ميشيد ؟
- از نظر شما اين خيلي هيجان انگيزه كه كسي ديگه غير از همسرتون به ديد ... به شما نگاه كنه ؟ يا بهترين احساستون رو براي خودتون و همسرتون ميخواهيد ؟
- اگر همسرتون توي خيابون به خانم ديگه اي نگاه كنه (كه طبيعتا نگاه جنس مذكر به بعضي چيزا جلب ميشه) چه راهكاري داريد تا تصوير مورد نگاه در دل همسرتون باقي نمونه ؟ توجه داشته باشيد كه اين مساله رو براي اين گفتم كه مرداني كه به زيبايي شما نگاه مي كنن ، همسري دارن كه از اين رفتار شما ناخوشنود هست.
سوال خيلي زياده . نظر شخص خودم رو در مورد همسر ميگم ، اين ميتونه نمونه اي از نظرات آقايون باشه .
من زيبايي ، لطافت ، جذابيت و ... همسرم رو فقط براي خودم ميخوام . به عنوان يه مرد دوست دارم بعد از يك روز كاري وقتي همسرم رو ميبينم ، تمام زناني كه توسط دوربين عكاسي خدادادي در ذهنم نقش بستن از ياد ببرم و محو زيبايي اون بشم . دوست دارم اين فقط من باشم كه بدونم همسرم حتي با يه خط چشم يا يه سايه ملايم فردي متفاوت از اون چيزي ميشه كه اولين بار ديدم . دوست دارم .....
اميدوارم تونسته باشم كمي و گوشه اي از مساله ي حجاب رو معرفي كرده باشم .
راستش دوستان زيادي رو مي بينم كه دوست دارن با آرايش بگردن و به زيبايي خودشون اهميت زيادي ميدن . به نظرم اهميت به زيبايي و آراستگي يه امر بسيار مهم و عاقلانه هست . اينكه به ديگران اجازه بديم از زيبايي هاي خدادادي استفاده كنن به نوعي محبت به ديگران محسوب ميشه اما اون چيزي كه نمي دونم سهم همسر از اين زيبايي هست .
مطلب رو براي دو گروه باز مي كنم .
گروه اول كساني كه ازدواج نكردن . از اين دوستان چند تا سوال دارم .
- آيا با آرايش كردن و بيرون رفتن پسران و مرداني كه بهتون نزديك ميشن (نه از بعد فاصله ، از بعد صميميت) براي ارزش انساني و شخصيتيتون نزديك ميشن يا براي زيباييتون ؟ اگر جواب بعد انساني هست ،پس آرايش براي چيه ؟ اگر زيبايي هست پس اوني كه واقعا ارزشش رو داره (همون كه بهش ميگيم شخصيت و انسانيت) چي ؟
- آيا با آرايش كردن چيزي به ارزش واقعي شما اضافه ميشه ؟ اينكه يك دختر خانم رو با الفاظ زشتي مثل «عروسك» ، «داف» ، «زيد» و ... صدا كنن ارزش محسوب ميشه ؟
- آيا با آرايش نكردن چيزي از آدم كم ميشه ؟ مثلا اگر آرايش توي صورت نباشه همه به عقل و شعور و معرفت و شخصيت آدم شك ميكنن ؟ مثلا الان دخترهايي كه آرايش نمي كنن زندگيشون در انزوا و ناراحتي سپري ميشه ؟
- ميگن آدم با آرايش اعتماد به نفس پيدا مي كنه ! اعتماد به نفسي كه اگر يه آب بهش بخوره ممكنه از بين بره (به شرط واتر پروف نبودن البته) يا يه شب تا صبح توي رختخواب تبديل به نقاشي آبرنگ ميشه چه دردي از آدم دوا مي كنه ؟
- ميگه هميشه همه من رو اينطوري ديدن! راستش از خانم جباري (يكي از همكلاسي ها) ياد گرفتم آدم براي چيزهاي مهمتر از بي ارزش ها ميگذره . ايشون در زمان امتحانات تقريبا آرايش نميكردن و اونطور كه يادمه ساده ميومدن دانشگاه . بماند كه از نظر من اينطور زيباتر و مليحتر بودن اما يادگرفتم كه ميشه آرايش نكرد و به اندازه ي نصف روز نظرات صد من يه غاز برخي از اطرافيان رو در نظر نگرفت . باوركنيد يا نه افراد بدون آرايش و با آرايش در نگاه مردم رهگذر مثل ويترين هاي مغازه ها مي مونن . از نظر دوستان هم زيبايي به آرايش نيست ، به رفاقت و معرفت هست .
گروه دوم كساني كه ازدواج كردن .
- آيا مي تونيد هميشه با آرايش باشيد ؟ يعني سر سفره ي صبحانه يا شام ، بعد از يه روز سخت ، زير بارون ، يا حتي وقت خواب ؟
- آيا هميشه اين همسرتون هست كه از زيباييتون لذت ميبره ؟ يعني اين هديه ي بزرگي كه ميتونيد به همسرتون بديد (زيبايي رو عرض مي كنن) فقط مال همسرتون هست يا براي ديگران هم راه استفاده ازش رو باز كرديد ؟
- شما براي همسرتون چه فرقي با زنان بيرون داريد ؟ اون ها هم آرايش مي كنن ، شما هم مي كنيد ؟با اين تفاوت كه همسر شما زنان توي خيابون رو توي خونه بدون آرايش نمي بينه اما شما رو ميبينه .
- اگر بخواييد فرم تازه اي براي همسرتون داشته باشيد ، چه فرقي مي كنيد با زماني كه براي مهموني يا حتي گردش با دوستان آماده ميشيد ؟
- از نظر شما اين خيلي هيجان انگيزه كه كسي ديگه غير از همسرتون به ديد ... به شما نگاه كنه ؟ يا بهترين احساستون رو براي خودتون و همسرتون ميخواهيد ؟
- اگر همسرتون توي خيابون به خانم ديگه اي نگاه كنه (كه طبيعتا نگاه جنس مذكر به بعضي چيزا جلب ميشه) چه راهكاري داريد تا تصوير مورد نگاه در دل همسرتون باقي نمونه ؟ توجه داشته باشيد كه اين مساله رو براي اين گفتم كه مرداني كه به زيبايي شما نگاه مي كنن ، همسري دارن كه از اين رفتار شما ناخوشنود هست.
سوال خيلي زياده . نظر شخص خودم رو در مورد همسر ميگم ، اين ميتونه نمونه اي از نظرات آقايون باشه .
من زيبايي ، لطافت ، جذابيت و ... همسرم رو فقط براي خودم ميخوام . به عنوان يه مرد دوست دارم بعد از يك روز كاري وقتي همسرم رو ميبينم ، تمام زناني كه توسط دوربين عكاسي خدادادي در ذهنم نقش بستن از ياد ببرم و محو زيبايي اون بشم . دوست دارم اين فقط من باشم كه بدونم همسرم حتي با يه خط چشم يا يه سايه ملايم فردي متفاوت از اون چيزي ميشه كه اولين بار ديدم . دوست دارم .....
اميدوارم تونسته باشم كمي و گوشه اي از مساله ي حجاب رو معرفي كرده باشم .
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و پنجم اردیبهشت ۱۳۹۰ ساعت 12:27 توسط علي
|