انتقاد پذيري
بماند، تصميم گرفتم جواب هايي که در انتقاد از افراد گرفتم رو به صورت خلاصه بنويسم . توجه داريد که بنده در بلاگ خودم در مقام انتقاد از افراد و يا گروه هايي مطلب نوشتم ، تا شايد راهي براي اصلاح باشه و....
گفتم : اين کار شما خوب نيست !
جواب دادن :
- خودتي و جد آبادت ....
- من ، کار من ، منو ميگي ، نعوذ بالله ....
- تو خودت چرا وقتي چايي مي خوري هورت مي کشي ، مرتيکه ....
- غلط مي کني ، ما خودمون برو بچه هاي پيغمبريم ....
- خودت هم اين طوري هستي ، فکر کردي پسر خدايي که .....
- اوه ، به طبقه [...] توهين مي کني ! ميخوايي بديم حال تو بگرن ....
- شما ها همتون اين طوريد .....
- [...] شده ي بي تربيت ، به ما گفت شما .....
واقعيتش من از اين حرف ها خوشم نمياد . توي اين بلاگ برادرانه براي همه آدم هايي که از دور و نزديک توي اين 2 - 3 ميليون بلاگ فارسي به من سر مي زنن يه حرفايي رو مي نويسم تا شايد مشکلي ، مساله اي حل بشه . با بد و بيراه گفتن و داغ کردن و فرافکني و .... دردي از ما دوا نميشه . به قول قرآن «انا هديناه السبيل ، اما شاکرا ، اما کفورا» . و البته گاهي تمرين کردن براي شنيدن حرف هاي ناخوشايند ، تمريني هست براي روزي که اگر کسي انتقاد سازنده اي کرد با تشکر از اون آدم در خود سازي خودمون تلاش کنيم .
اين نکته رو هم نبايد فراموش کرد که هميشه انتقاد کردن مهم نيست (خوب انتقاد کردن که کاري نداره) اصل بر انتقاد پذيريه .
شاد و سعادتمند و صبور باشيد
پاورقي : الان چند نفر کامنت ميگذارن که تو که خودت ميگي انتقاد پذيري اصل هست پس چرا ناراحت ميشي ؛ خوب به اين مي گن سطحي نگري و بي دقتي . شرمنده ها.